سفیری جنبش پارالمپیک برای من افتخار است

به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از کمیته ملی پارالمپیک؛ عبدالرزاقی که در مصاحبه‌ای از تمایلش برای آشنایی با ورزش‌های پارالمپیکی کشورمان گفته بود، با حضور در کمیته ملی پارالمپیک با فعالیت‌های مختلف ورزش‌های جانبازان و معلولان آشنا شد.
الیکا عبدالرزاقی گفت:راستش از این دعوت خیلی هیجان زده شدم و اصلا فکر نمی‌کردم کمتر از ۲۴ ساعت بعد از مصاحبه من و اعلام تمایلم برای آشنایی بیشتر با ورزش افراد دارای معلولیت، این اتفاق بیفتد و به کمیته ملی پارالمپیک دعوت شوم.
وی افزود: با توجه به مشغله‌هایی که می‌دانم در این کمیته وجود دارد، این مساله برایم بسیار ارزشمند است که یکی از مسئولین کمیته ملی پارالمپیک این دعوت را انجام داد و واقعا از حضورم در این مکان انرژی خوبی گرفتم و این اتفاق را به فال نیک می‌گیرم و از بازدید موزه ملی ورزش، المپیک و پارالمپیک هم لذت بردم.

« گیلن - باره» ؛ سندرمی که زندگی ام را تغییر داد
یازده ساله و محصل کلاس پنجم بودم که یک روز از مدرسه به خانه برمی گشتم متوجه شدم مثل همیشه نمی‌توانم راه بروم و زمانی که به منزل رسیدم بر روی زمین افتادم، بعد از آن اتفاق سه روز به صورت کامل دچار فلج موقتی شدم، آن زمان در رشت زندگی می‌کردیم و در بیمارستان همان شهر بستری شدم و پزشکان علت این اتفاق را سندرم « گیلن - باره» تشخیص دادند که نوعی اختلال نادر است و منجر به حمله سیستم ایمنی به اعصاب بدن و از کار افتادن عضلات می‌شود.
بعد از این اتفاق حس پای راستم آرام آرام برگشت، اما پای چپم از قسمت مچ به پایین کاملا بی حرکت شد و از آن زمان تا کنون در همان حالت باقی مانده است.

خانواده، بزرگ‌ترین شانس زندگی من
این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت:می توانم بگویم بزرگ‌ترین شانسی که در زندگی ام داشته ام، خانواده ام بوده اند. من هم مثل همه افرادی که با شرایط جدید جسمی مواجه می‌شوند، بهم ریختم و کمی خودم را باختم، اما برگ برنده من فضای خانواده بود که به خاطر شوخ طبعی و روحیه بانشاطی که داشتند و دارند، به من کمک کردند که سریع با شرایط جدید کنار بیایم. معمولا در مواجهه به معلولیت دو اتفاق می‌افتد؛ یا فرد به صورت ناخودآگاه خودش را محدود می‌کند و یا از سوی خانواده و اطرافیان با محدودیت‌ها مواجه می‌شود.
عبدالرزاقی افزود: در مورد من این اتفاق نیفتاد و، چون رفتار خانواده ام با من تفاوتی با قبل نکرده بود و به گونه‌ای برخورد شد که انگار هیچ تغییری به وجود نیامده، من توانستم خودم را سریع بازیابی کنم و در واقع استحکام اولیه را در کانون خانواده پیدا کردم.
‌
می‌خواستم ورزشکار حرفه‌ای بشوم
وی گفت: اگر این اتفاق نمی‌افتاد و این معلولیت به وجود نمی‌آمد، قطعا امروز یک ورزشکار حرفه‌ای بودم؛ از کودکی فرد پر جنب و جوشی بودم و همیشه در مسابقات ورزشی مدرسه شرکت می‌کردم و در چشم اندازم برای آینده ورزش نقش پررنگی داشت، شاید تنها جایی که برای خودم کم گذاشتم، همین ادامه دادن ورزش بعد از معلولیت است؛ گاهی فکر می‌کنم اگر ذهن الان را داشتم و اطلاع رسانی در خصوص ورزش افراد دارای معلولیت نیز مثل امروز بود، شاید همان مسیر ورزش را این بار در بخش پارالمپیک دنبال می‌کردم اما به هر حال درآن زمان هنوز این قدرت را در خودم نمی‌دیدم که با شرایط جدیدم وارد ورزش هم بشوم و کمی جا زدم و عقب نشینی کردم.
عبدالرزاقی افزود: در این زمینه باید گفت نقش رسانه‌ها هم بسیار مهم است، در آن دوران مثل امروز تشویق افراد دارای معلولیت به ورزش به این شدت نبود و به همان اندازه انعکاس فعالیت هایشان نیز کمتر و افرادی مثل من جرات و جسارت ورود به این عرصه را کمتر در خود می‌دیدند، اما خوشحالم که در زمان حال اینگونه نیست و برای ورود افراد دارای معلولیت به ورزش تلاش‌های زیادی می‌شود.

مادر؛ مشوق همیشگی
وی افزود: بعد از این اتفاق و تغییر مسیر زندگی ام فکر می‌کردم شاخه‌هایی مثل شعر، ادبیات و نویسندگی را انتخاب کنم. یکی از علاقه‌های من در دوران نوجوانی مطالعه مجلات سینمایی به خصوص مجله " فیلم" بود و همین علایق باعث شد تا مادرم مرا برای ورود به دوره‌های بازیگری و تئاتر تشویق کند.
عبدالرزاقی گفت:تمام تلاشم را می‌کردم که بهترین خودم را به نمایش بگذارم و با اینکه معلولیت من در حد شدید نیست، اما در تمرین‌ها و صحنه‌های تئاتر و بازیگری تلاش می‌کردم به گونه‌ای کار کنم که انرژی ام تقسیم شود و از پا ننشینم و این تفاوت فیزیکی باعث تفاوت در عملکردم و کیفیت کارم نشود. این انگیزه همیشه و از ابتدا با من بوده و معقتدم باید انرژی و تمرکز بیشتری روی کارم بگذارم و به همین خاطر معتقدم افراد دارای معلولیت عمدتا موفق‌تر عمل می‌کنند.
‌
می‌خواهم سفیر جنبش پارالمپیک باشم
وی افزود: من زیاد اهل خبر نیستم، اما موفقیت‌های ورزشکاران پارالمپیکی کشورمان آنقدر پررنگ است که کم و بیش از آن‌ها مطلع هستم. بازدید امروز، اما برای من بسیار خوشایند بود و خوشحالم که اطلاعات خوبی در این زمینه بدست آوردم. آمادگی خودم را برای سفیر بودن در جنبش پارالمپیک اعلام می‌کنم و تلاش می‌کنم در حد بضاعت و توانم منعکس کننده این رخداد‌های شیرین باشم.
بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: معتقدم هر چه در این زمینه بیشتر اطلاع رسانی شود، فرهنگ سازی در جامعه و به دنبال آن تغییر نگرش نسبت به افراد دارای معلولیت نیز تغییر می‌کند و با توجه به اینکه معلولیت یک احتمال برابر است و ممکن است در هر لحظه شرایط برای هر کس تغییر کند، باید در این زمینه زیرساخت‌های فرهنگی و نیز به دنبال آن مناسب سازی شهری را تقویت کنیم.
امیدوارم به زودی و با عادی شدن شرایط و از سرگیری اردو‌های ورزشکاران پارالمپیکی بتوانم در کنار ورزشکاران حضور پیدا کنم و مشتاقانه منتظرم تا خودم نیز بتوانم رشته‌های پارالمپیکی را امتحان کنم و تلاش می‌کنم روزی در این زمینه هم به آنچه همیشه در ذهنم بود برسم.

با همت می‌توانید دنیا را فتح کنید
وی افزود: به همه افراد دارای معلولیت به ویژه افرادی که به تازگی با شرایط جدید جسمی شان مواجه شدند می‌گویم که می‌دانم در شرایط سختی هستید و دوران پرفشاری را تحمل می‌کنید، اما به شما قول می‌دهم که با این تغییرات، توانایی‌هایی در شما، بدون آنکه خودتان بدانید، تزریق شده و با همت می‌توانید دنیا را هم فتح کنید.